-
Hua Hin Indie
สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ไปนอนเอื่อย ๆ กับไทยอินดี้ที่หัวหิน ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขาเลย ในจำนวนยี่สิบเอ็ดชีวิต (หรือยี่สิบสองนี่แหละ) ผมเป็นมนุษย์ผู้เดียวที่ไม่ได้ทำกิจกรรมอะไรเกี่ยวกับหนังเลย (เว้นเสียแต่การเข้าไปหลับในโรงหนังบ้าง – นาน ๆ ที) นอกนั้นอีกยี่สิบชีวิต เขา เธอ และเธา ล้วนแล้วแต่ทำอะไรซักอย่างเกี่ยวกับหนัง ไม่ทำหนังเอง ก็อยู่กองถ่าย แก้สคริปต์ ทำเอฟเฟกต์ ฯลฯ หลายสิ่ง ที่ทำให้ภาพเคลื่อนไหว จึงไม่แปลกนัก ที่เราจะเห็นกล้องมินิดีวีกลาดเกลื่อนเหมือนมางานแสดงสินค้าอิเล็กทรอนิกส์อะไรซักอย่าง ยังไม่รวมถึงกล้องถ่ายรูปสารพัดรุ่น ตั้งแต่ดิจิทัลเอสแอลอาร์ตัวใหญ่ไปจนถึงโลโมฟิชอาย หากใครเผลอทำอะไรโง่ ๆ ไปในทริปนี้ แล้วหวังว่าจะไม่ถูกบันทึกภาพไว้ – ก็โง่จริง ๆ นั่นแหละ พวกเราไปถึงเขาเต่าเอาตอนบ่าย คนที่บังกะโลเอารถมารับพวกเราจากสถานีรถไฟหัวหิน นี่เป็นครั้งแรกของผมที่ได้นั่งรถไฟมาทะเล รถไฟ กับ ทะเล – สองสิ่งที่ผมไม่เคยสัมพันธ์มันเข้าด้วยกันเลย หลายสิ่งที่เราไม่เคยเห็นความสัมพันธ์ของมัน แต่ทุกสิ่งล้วนโยงใย ไม่เห็น ใช่ว่าไม่มี จัดแจงข้าวของพอเข้าที่ จับจองที่ซุกหัวนอนพอเข้าทาง ก็ถึงเวลามื้อแรกของทริปนี้ ข้าวผัดทะเลหม้อโต มื้อนี้พวกเรายังไม่ได้ทำเอง เป็นป้าที่ที่พักจัดการให้…
-
home, finally
กลับถึงบ้านแล้ว ถึงดอนเมืองห้าทุ่ม นั่งรถเข้าเมือง ไปลงทองหล่อ แวะร้าน always never ซอยแจ่มจันทร์ กินเบียร์หนึ่งขวดใหญ่และหนึ่งขวดเล็ก แล้วกลับบ้าน แท็กซี่เปิดฟัง “เดอะช็อก” ตลอดทาง เป็นการจบทริป “เดินทางกับตัวเอง” โดยสวัสดิภาพ ขอบคุณแรงบันดาลใจและรอยยิ้มทั้งหลายระหว่างทาง technorati tags: me, life
-
Waiting for Bangkok
เชียงใหม่ฝนตก สี่ 18:46 (เย็นวันอาทิตย์) กลับมาที่นิมมานอีกรอบ ฝนตกตลอดเวลา เที่ยวบินไปดอนเมือง ที่ราคาพอรับได้ มีอีกทีก็โน่น สามทุ่มสี่สิบ นกแอร์ ก็เลย หลังจากจองตั๋ว นั่งรถเมล์เข้ามาในเมืองใหม่ ถูกแซงคิวตอนซื้อตั๋วเครื่องบิน “ขอโทษครับ” “ขอบคุณครับ” สองประโยคติดกัน เป็นการห้ามปราม พร้อมกับเดินเข้าไปที่หน้าช่องขายตั๋วทันที รถเมล์วิ่งไปไหน สาย 6R เขียนว่า วนขวา หนองหอย สนามบิน อะไรทำนองนี้ ขึ้นไปแล้วค่อยถามละกัน ไม่ได้รีบ สุดท้ายได้ไปลงหลังมอ เออ ยังไม่ได้มาแถวนี้เลยหนิ ของกิน หนังสือเช่า ร้านซักรีด และสารพัดกิจการเท่าที่จะนึกออกได้ สำหรับเด็กหอ บรรยากาศนักศึกษาอย่างที่สุด ประมาณแถวเชียงราก แต่หนาแน่นกว่าเยอะ โน่น โต๊ะข้าง ๆ ใส่เสื้อคณะทั้งโต๊ะ ศึกษาศาสตร์ กินก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยไปหนึ่งชาม (ถัดไปหน่อย มีร้านชื่อ ภูเก็ต – นานาชาติจริง ๆ ประเทศนี้) แล้วก็เดินมาเรื่อย…
-
Sun-day Cafe
เชียงใหม่ฝนตก สาม 14:13 (บ่ายวันอาทิตย์) อยู่ที่ Cafe de Nimman มีงาน “Sunday Cafe” Smirnoff น้ำเมาสีใสเป็นผู้สนับสนุน เครื่องดื่มและขนมฟรี บีนแบ็กเกลื่อนพื้น สีแดงขาว ฝนข้างนอกตก วชิราจะมาเปิดแผ่นที่นี่อีกแล้ว มิกเซอร์ชุดเดียวกับเมื่อคืนเลย ดูไปดูมา เหมือนจะมีแต่คนรู้จักกัน (ซึ่งผมไม่ได้รู้จักกับเค้านะ) ในร้าน คลับคล้ายคลับคลางานที่ขันอาษาเมื่อวาน กันเองดี ฝนดูท่าจะหยุดแล้ว ตก ๆ หยุด ๆ เป็นอย่างนี้ในทุกวันที่อยู่ที่นี่ จนไม่มีประโยชน์ที่จะถามว่า “ฝนตกรึเปล่า?” เพราะชั่วเวลาหันไปดูว่าฝนตกไหม และหันกลับมาตอบ เมื่อคุณหันกลับไปดูฟ้าอีกที มันอาจจะกลายเป็นคนละอย่างกับที่เพิ่งตอบไปก็ได้ เมื่อวานไม่ได้ไปเที่ยวไหน กว่าจะออกจากบ้านก็หกโมงโน่น รอฝน ออกจากบ้านมิเชลตอนเกือบบ่ายโมงได้ พี่อ้อแฟนแกมาส่งที่นิมมาน กินราเม็งไม่หมด ปวดท้องที่กลางชาม ไม่ค่อยได้กินอะไรเยอะ ๆ ก่อนบ่ายสามมานานแล้ว ว่าจะเขียนโปสการ์ด ยังไม่ได้เขียน จะเขียนอย่างไรดี ให้สื่อสารโดยไม่ทำลายความรู้สึกดี ๆ แดง ขาว แดง…
-
Fall on deaf heart
เชียงใหม่ฝนตก สอง 1:49 (คืนวันเสาร์ เช้าวันอาทิตย์) กลับมาถึงบ้านมิเชลแล้ว การมาเชียงใหม่ครั้งนี้ ไม่ได้มีอะไรเลวร้ายจนเกินไปนัก – เพื่อนบางคนเป็นห่วง ออกจะสนุกเสียด้วยซ้ำ ผมได้พบอีกครั้ง หลังจากลืมไปเสียนาน ว่าเพื่อนนั้นเป็นอะไรที่สำคัญเหลือเกิน และดูเหมือนจะช่วยบรรเทาสารพัดสิ่งให้เราได้ แน่นอน ไม่มีใครแก้ปัญหาอะไรให้เราได้ แต่เพียงเมื่อมีความรู้สึกว่า มีใครรับฟังเรา และพยายามจะเข้าใจเรา เท่านั้นมันก็เป็นกำลังใจอย่างมากแล้ว สำหรับเราที่จะผ่านปัญหาต่าง ๆ ด้วยตัวเราเองต่อไป อันที่จริงแล้ว ผมรู้ในข้อสำคัญนี้มานานแล้ว เหมือนที่ใคร ๆ ต่างก็รู้ – เพื่อน หากแต่บางชั่วยามที่เผลอไผล ใจมันก็หวังจะเปลี่ยนเพื่อนที่ใกล้ชิดให้กลายเป็นอื่นไปเสีย ซึ่งก็ได้พบแล้วว่า มันไม่ใช่เรื่องที่เข้าท่าเท่าใดนัก วันนี้ที่ร้านขันอาษา ใกล้ประตูช้างเผือก เมี๊ยะ รุ่นน้องที่มหาลัย มาเที่ยวด้วยกันเป็นเพื่อน เธอมาจากลำปาง วันรุ่งขึ้นจะมาทำฟันพอดี วชิราบรรเลงแผ่น ผู้คนมากมายยิ้นแย้มโอภาปราศัยเป็นมิตร เราเอาความสุขมาแบ่งปันกันที่นี่ ก่อนหน้านี้ หลังจากนี้ ใครบางคนอาจมีทุกข์ปัญหา วาระที่ต้องขบคิดกังวล แต่ในช่วงสามสี่ชั่วโมงที่เราใช้จ่ายด้วยกัน แบบหมู่คณะ ดูเหมือนมันจะฟื้นฟูพลังงานบางอย่างในตัวเราคืนมา เสียงดนตรีที่พอใจ และบรรยากาศความสนุก ผมเต้นและกระโดด…
-
bact’ is a friend in/of Chiang Mai
เชียงใหม่ฝนตก หนึ่ง 21:19 (คืนวันเสาร์) ขณะที่พิมพ์โพสต์ชิ้นนี้ ผมนั่งอยู่หน้าร้าน “ขันอาษา” ร้านเต็ม ไม่มีที่นั่ง ไม่รู้จะยืนตรงไหน กลัวบังเขา ดูเกะกะ เลยหาที่นั่งนอกร้าน บ้านข้าง ๆ เขาปิดแล้ว และเปิดโน๊ตบุ๊ค – บ้า don’t leave me high, don’t leave me dry วันนี้ วชิรา มาเปิดเพลงที่ร้านนี้ กิจกรรมหนึ่งเดือนหนึ่งครั้ง “ทะลุหูขวา” Fall on Deaf Ears ผู้คนคึกคัก นัดรุ่นน้องไว้ คนหนึ่งท่าจะไม่มาแล้ว อีกคนหนึ่งกำลังจะมา มาคราวนี้ เป็นเชียงใหม่อีกแบบ ที่ผมควรจะรู้จักไว้ ขี่มอไซค์รอบเมือง ดูนั่นดูนี่ เข้าตรอกซอกซอย มีความสุขกับตัวเอง พบสถานที่ใหม่ ผู้คนใหม่ อะไร ๆ ก็ใหม่ไปหมด — เชียง-ใหม่ มาก…
-
Celebrating the Life of Poonsuk Banomyong
ท่านผู้หญิงพูนศุข พนมยงค์ ภริยารัฐบุรุษอาวุโส ปรีดี พนมยงค์ ได้ถึงแก่อนิจกรรมแล้วโดยสงบ เมื่อเวลา 2:00 น. ของวันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2550 สิริอายุ 95 ปี 4 เดือน 9 วัน ทายาทของท่านผู้หญิงได้ส่งเอกสารเผยแพร่ “คำสั่งถึงลูก” ที่ท่านผู้หญิงได้เขียนไว้ด้วยลายมือ เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2541 มีใจความดังนี้ “เมื่อแม่สิ้นชีวิต จะไม่ขอรับเกียรติยศใดๆ ทั้งสิ้น ให้ประกาศทางวิทยุและหนังสือพิมพ์เพื่อให้ญาติมิตรรับทราบ ไม่มีการสวดอภิธรรม และ มีพิธีไว้อาลัยที่สถาบันปรีดี โดยนิมนต์พระที่นับถือมาแสดงธรรมกถา ไม่รบกวนญาติมิตรไม่ว่าจะเป็นดอกไม้ หรือเงินช่วยทำบุญ หลังฌาปนกิจศพ ให้นำอัฐิไปลอยอังคารที่ปากน้ำเจ้าพระยา ซึ่งสถานที่ที่แม่เกิด หากมีเงินบ้างให้ทำบุญแก่มูลนิธิต่างๆ เพื่อสาธารณกุศล สุดท้ายขอให้ลูกทุกคน ทำตามที่แม่สั่งไว้อย่างเคร่งครัด ไม่ต้องฟังความเห็นของผู้หวังดีทั้งหลาย” ทาง สถาบันปรีดี พนมยงค์ จะมีพิธีไว้อาลัยท่านผู้หญิงพูนศุข ในวันอาทิตย์ที่ 20 พฤษภาคมนี้…
-
I Heart Huckabees
เมื่อวานดู I Heart Huckabees [IMDb] ชอบ เราน่าจะเห็นโปสเตอร์เรื่องนี้มานานมากแล้ว ที่สถานีรถไฟใต้ดินลอนดอนที่หนึ่ง และที่อื่น ๆ – หรือมันอาจจะเป็นของอีกเรื่องก็ได้ มีหนังอีกเรื่องหนึ่งที่มีโปสเตอร์ประมาณนี้ ช่อง ๆ คล้าย ๆ กัน หนังพูดถึง ความหมายของชีวิต ความเชื่อมโยงของทุกสรรพสิ่ง ประเด็นยิ่งใหญ่ไกลตัวชะมัด แต่สนุกดี – ขำ ๆ เพี้ยน ๆ หากดูจบแล้วก็ยังติดหนึบอยู่กับหัว พวกเรานั้นล้วนไม่แตกต่างกัน และเกี่ยวข้องกันอยู่ ขอขอบคุณบรรดาสปอนเซอร์ทุกท่านที่ไรท์แผ่นมาให้ดู 🙂 technorati tags: films
-
2007
โพสต์ที่สองพันเจ็ด ในปีสองพันเจ็ด มีหลายเรื่องที่คิดอยู่ตอนนี้ งานปัจจุบัน ชีวิตในอนาคต เพื่อน ๆ และครอบครัว ความสัมพันธ์ ความเปลี่ยนแปลง และการเริ่มต้น มีความชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ “ทำในสิ่งที่เชื่อ” ใช่ไหม ? เดินทางไปสู่ผู้คน ไม่ใช่สถานที่ คนเปลี่ยน เราเองก็เปลี่ยน แต่ยังไม่เปลี่ยนคน น้ำเน่า ลิเก จริง ครั้งหนึ่งเธอเคยตอบว่า “แต่ลิเกก็เป็นศิลปะพื้นบ้านนะ” ครั้งนี้ คำตอบคงอยู่ที่ตัวเราเอง technorati tags: 2550
-
walking to Chiang Mai streets
(โพสต์ที่ 2,000 มอบให้กับเรื่องราวที่เชียงใหม่) nokhook69: Chiang Mai Walking Street ถนนคนเดินเชียงใหม่ ธุรกิจแอบแฝง และสินค้าจากโรงงานอุตสาหกรรม แม้จะไม่ได้ต่อต้านสินค้าโรงงาน แต่ก็คิดเหมือนกันว่า มันน่าจะมีที่ทางให้กับสินค้าทำมือจริง ๆ บ้าง ยิ่งคิดว่า เอางบรัฐ ถนนหลวง มาจัดงานแล้ว ยิ่งน่าจะสนับสนุนคนเล็ก ๆ เสียหน่อยสิ … จากบล็อกเดียวกัน มีข่าวมาฝาก จริง ๆ เห็นจากบล็อก filmsick นานแล้ว แต่ลืมบอกต่อ โปรเจค: โฮะ! ดีไซน์ เหล่านักออกแบบจากล้านนา ไปดูรายละเอียดที่บล็อกนกฮูกละกัน … เช้าวันนี้มีคนถามว่า ทำไมถึงอยากไปอยู่เชียงใหม่ ? นอกจากเพราะขนาดมันกำลังพอดีแล้ว ก็คงเพราะมีคนที่เราสนใจอยู่เยอะล่ะมั้ง กลุ่มข้างบนนั้นก็กลุ่มหนึ่ง กลุ่มที่มช. ที่ม.เที่ยงคืนนั้นก็น่าสน และคนอื่น ๆ อีก จริง ๆ ที่ไหน ๆ ก็มีคนน่าสนใจอยู่เต็มไปหมดแหละ แต่ถ้าถามถึงคนที่เราสนใจที่สุด…