เมื่อเท้าเราเหยียบอยู่บนกระเบื้องปูถนนที่หลุดร่อน เมืองที่เราสัมผัสเป็นแบบหนึ่ง
เมื่อตัวเราอยู่ในรถและมองออกไป เมืองที่เราเห็นก็เป็นอีกแบบ

ความรู้สึกกับเมืองที่ 60 กม./ชม. ย่อมต่างไปจากความรู้สึกกับเมืองที่ 4 กม./ชม.

“windshield perspective” หรือมุมมองจากกระจกหน้ารถ เป็นคำอธิบายหนึ่งในแวดวงผังเมือง ว่าทำไมเมืองหลายเมืองในโลกนี้ที่ถูกสร้างหรือพัฒนาขึ้นใหม่หลังการปฏิวัติรถยนต์ จึงมีสภาพที่ไม่เป็นมิตรกับคนเดินถนนเอาเสียเลย

สถาปนิกและนักนโยบายสาธารณะที่มองความเป็นไปของเมืองจากรถยนต์ของพวกเขา

ทางเท้าที่สวยงาม ด้วยพุ่มไม้และน้ำพุ เมื่อมองจากกระจกรถ — เครื่องประดับประดาเดียวกันนี้คือสิ่งกีดขวางบนทางเท้า

“windshield perspective” — a point of view in which people on the other side of the glass are somehow always responsible for everything that happens to them.

ความตายของคนเดินเท้านั้นเป็นเพราะความโง่งี่เง่าของพวกเขาเอง

เราไม่ได้ออกแบบกันชนที่มีถุงลมเพื่อรักษาชีวิตคนอีกฝั่งของกระจก