On love and expression of love


ผมเป็นคนไทยเพราะเกิดเมืองไทย พ่อแม่เป็นคนไทย ผมเป็นคนของโลก และเลือกคบกับคนประเภทนี้ มีรสนิยมคล้ายกัน ไม่ว่าเขาเป็นคนเปรู ผมก็โอเค ผมคิดว่าถ้าคนคิดแบบนี้ได้ทั้งโลก ไม่มีการบอมบ์อิรักหรอก ไม่มีถล่มตึกเวิร์ลด์เทรดแน่ เพราะทุกคนเคารพกัน ผมไม่ได้ภูมิใจในความเป็นคนไทย ขณะเดียวกันผมก็ไม่ดูถูกไทย ไม่บ้าฝรั่ง ไม่บ้าความเป็นไทยด้วย ไม่มีหรอกเรื่องแบบนี้ คนคิดไปเอง หรือคุณจะให้ผมฟังเพลงชาติไทยแล้วฮึกเหิมงั้นหรือ ตลกจะตาย

ผมรักในหลวง ไม่ใช่เพราะผมเป็นคนไทย โอ้โฮ คนแบบนี้มีกี่คนในโลก ถ้าผมอยู่ภายใต้ร่มโพธิ์ร่มไทรมหาตมะคานธี ผมอาจรักคานธีเท่าในหลวง ผมรักในหลวงเพราะในหลวงเป็นในหลวง

(ตัดจากหนังสือ “อย่างน้อยที่สุด” บทสัมภาษณ์ เป็นเอก รัตนเรือง โดย วรพจน์ พันธุ์พงศ์)

ฟังดูไร้ราก แต่ก็เพราะมีขา และพร้อมที่ลุกขึ้น สะบัดดินออกจากตูด เดินเองเมื่อต้องการ ?
ไม่ได้ฝังรากเอาไว้กับ .. อาจจะเป็น ขอนไม้ผุ ๆ กลางกระแสน้ำ ที่จะลอยไปทางไหน ตัวเองก็ยังตัดสินใจไม่ได้ ?

กุหลาบแดงมันแพงนัก หายาก ก็ไม่ต้องให้ ไม่ได้หมายถึงไม่รัก — ให้ก็ไม่ได้แปลว่ารัก

ทำอย่างอื่นให้ก็ได้

‘ฉันรัก’ กับ ‘ฉันอยากให้คนอื่นรู้ว่าฉันรัก’

เอาทั้งสอง หรือ หนึ่ง (แรก. หรือ หลัง!) .. ก็แล้วแต่จะให้คุณค่ากับอะไร

เออ ไม่สิ ต้องเป็น ‘ฉันอยากให้ที่ฉันรักรู้ว่าฉันรัก’ … คนอื่นไม่เกี่ยว (… หรือตอนนี้เกี่ยว ?)

หลายที ที่รักใครแล้วก็น่าจะแสดงออกออกหน่อย ให้ได้ชื่นใจบ้าง แต่วิธีแสดงออกมันก็มีตั้งมากมาย ไม่เห็นต้องเป็นกุหลาบแดงกันเสียทุกคน

tags: , ,


One response to “On love and expression of love”

Leave a Reply to luluCancel reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.