ฟังข่าว ITV บอกว่าข้าวหอมมะลิไทยตกจากอันดับ 1 ไปเป็นที่ 7 -8 แล้ว
เหตุเป็นเพราะว่าข้าวหอมมะลิไทยที่เราส่งไปขายมันไม่แท้ 100% ไง มันมีข้าวอื่นปลอมปนด้วย
เขาก็เลยมีการประชุมอะไรสักอย่างแล้วก็มีนักข่าวไปถามนายกสมาคม หรือใครเนี่ยล่ะ
นักข่าว “จะแก้ปัญหาเรื่องนี้ยังไงดีค่ะ”
นายกสมาคม “เราคงต้องแก้กันที่นิสัยของเราก่อน”
4 responses to “เราคงต้องแก้กันที่นิสัยของเราก่อน”
เห็นด้วยอย่างมากครับ
จริงๆ มันก็คงไม่ใช่ว่าไม่แท้ เพียงแต่ว่าข้าวที่ปลูกแต่ละที่มันดีไม่ดีต่างกัน คือกินข้าวหอมมะลิเต็มเม็ด ต่างยี่ห้อ ก็ให้คุณภาพความหอมแตกต่างกัน ไอ้ของดีมันก็ราคาแพง เมื่อซื้อของถูกก็หาที่ดียาก ดังนั้นที่ขายได้ก็เป็นของดีราคาแพง ไอ้ยี่ห้อมะพร้าวสามต้น 5 A ที่ดีมากๆ และก็ถูกมาก มันก็หายาก เมื่อของถูกทั่วไปมันไม่มีความแตกต่างจากข้าวที่อื่นแถมยังแพงอีก ก็จะไปซื้อทำไมหล่ะ ข้าว มันก็ไม่แตกต่างจากสินค้าชนิดอื่นมั้ง ที่ต้องมีดีและไม่ดี มันคงไม่ใช่ปลอม เพราะถึงจะเป็นข้าวหอมมะลิแท้ แต่หุงแล้วไม่ดี ก็ซื้อข้าวร้องเปอร์เซ็นต์มากินดีกว่า ตรงนี้อยากให้จำกัดความคำว่าปลอมปนก่อนว่าจริงๆ แล้วมันเป็นการปลอมแบบไหน เช่นเอาข้าวทางอีสาน ไปปนกับข้าวภาคกลาง (พันธ์เดียวกัน) อย่างนี้ปลอดหรือเปล่า
ต้องแล้วแต่ฉลากแปะว่าอะไรรึเปล่าสินค้าเกษตรบ้านเรามีกี่อย่างที่มี "สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์" ที่ 'ขาย' ได้มั่ง(แบบ เนื้อโกเบ ไวน์ซ่าแชมเปญ)ข้าว ๆ ผัก ๆ ปลา ๆ ขายยังไงมันก็เหมือน ๆ กัน หน้าตาแยกไม่ออก ถ้าเจอของถูกกว่าจากที่อื่นจะไปสู้ได้ไงล่ะ (ถ้าคนซื้อไม่รู้ว่าของเราดี/แตกต่าง)ถ้าแปะฉลากว่า ข้าวหอมมะลิพัทยา (พัทยามีปลูกข้าวมะ?) อะไรงี้ จะเกิดมะใครจะแปะฉลากว่าข้าวหอมพัทยาก็ได้ ตราบใดที่ข้าวในถุงน่ะ มันเป็นข้าวหอมมะลิ และปลูกที่พัทยา 100%
จริงๆ ผลไม้หลายอย่าง แม้จะพันธุ์เดียวกันก็ให้รสชาติที่ไม่เหมือนกันอยู่แล้ว อย่างเช่น ทุเรียนนนท์ ส้มจากฝาง เป็นต้น