Tag: Chiang Mai

  • Waiting for Bangkok

    เชียงใหม่ฝนตก สี่ 18:46 (เย็นวันอาทิตย์) กลับมาที่นิมมานอีกรอบ ฝนตกตลอดเวลา เที่ยวบินไปดอนเมือง ที่ราคาพอรับได้ มีอีกทีก็โน่น สามทุ่มสี่สิบ นกแอร์ ก็เลย หลังจากจองตั๋ว นั่งรถเมล์เข้ามาในเมืองใหม่ ถูกแซงคิวตอนซื้อตั๋วเครื่องบิน “ขอโทษครับ” “ขอบคุณครับ” สองประโยคติดกัน เป็นการห้ามปราม พร้อมกับเดินเข้าไปที่หน้าช่องขายตั๋วทันที รถเมล์วิ่งไปไหน สาย 6R เขียนว่า วนขวา หนองหอย สนามบิน อะไรทำนองนี้ ขึ้นไปแล้วค่อยถามละกัน ไม่ได้รีบ สุดท้ายได้ไปลงหลังมอ เออ ยังไม่ได้มาแถวนี้เลยหนิ ของกิน หนังสือเช่า ร้านซักรีด และสารพัดกิจการเท่าที่จะนึกออกได้ สำหรับเด็กหอ บรรยากาศนักศึกษาอย่างที่สุด ประมาณแถวเชียงราก แต่หนาแน่นกว่าเยอะ โน่น โต๊ะข้าง ๆ ใส่เสื้อคณะทั้งโต๊ะ ศึกษาศาสตร์ กินก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยไปหนึ่งชาม (ถัดไปหน่อย มีร้านชื่อ ภูเก็ต – นานาชาติจริง ๆ ประเทศนี้) แล้วก็เดินมาเรื่อย…

  • Sun-day Cafe

    เชียงใหม่ฝนตก สาม 14:13 (บ่ายวันอาทิตย์) อยู่ที่ Cafe de Nimman มีงาน “Sunday Cafe” Smirnoff น้ำเมาสีใสเป็นผู้สนับสนุน เครื่องดื่มและขนมฟรี บีนแบ็กเกลื่อนพื้น สีแดงขาว ฝนข้างนอกตก วชิราจะมาเปิดแผ่นที่นี่อีกแล้ว มิกเซอร์ชุดเดียวกับเมื่อคืนเลย ดูไปดูมา เหมือนจะมีแต่คนรู้จักกัน (ซึ่งผมไม่ได้รู้จักกับเค้านะ) ในร้าน คลับคล้ายคลับคลางานที่ขันอาษาเมื่อวาน กันเองดี ฝนดูท่าจะหยุดแล้ว ตก ๆ หยุด ๆ เป็นอย่างนี้ในทุกวันที่อยู่ที่นี่ จนไม่มีประโยชน์ที่จะถามว่า “ฝนตกรึเปล่า?” เพราะชั่วเวลาหันไปดูว่าฝนตกไหม และหันกลับมาตอบ เมื่อคุณหันกลับไปดูฟ้าอีกที มันอาจจะกลายเป็นคนละอย่างกับที่เพิ่งตอบไปก็ได้ เมื่อวานไม่ได้ไปเที่ยวไหน กว่าจะออกจากบ้านก็หกโมงโน่น รอฝน ออกจากบ้านมิเชลตอนเกือบบ่ายโมงได้ พี่อ้อแฟนแกมาส่งที่นิมมาน กินราเม็งไม่หมด ปวดท้องที่กลางชาม ไม่ค่อยได้กินอะไรเยอะ ๆ ก่อนบ่ายสามมานานแล้ว ว่าจะเขียนโปสการ์ด ยังไม่ได้เขียน จะเขียนอย่างไรดี ให้สื่อสารโดยไม่ทำลายความรู้สึกดี ๆ แดง ขาว แดง…

  • Fall on deaf heart

    เชียงใหม่ฝนตก สอง 1:49 (คืนวันเสาร์ เช้าวันอาทิตย์) กลับมาถึงบ้านมิเชลแล้ว การมาเชียงใหม่ครั้งนี้ ไม่ได้มีอะไรเลวร้ายจนเกินไปนัก – เพื่อนบางคนเป็นห่วง ออกจะสนุกเสียด้วยซ้ำ ผมได้พบอีกครั้ง หลังจากลืมไปเสียนาน ว่าเพื่อนนั้นเป็นอะไรที่สำคัญเหลือเกิน และดูเหมือนจะช่วยบรรเทาสารพัดสิ่งให้เราได้ แน่นอน ไม่มีใครแก้ปัญหาอะไรให้เราได้ แต่เพียงเมื่อมีความรู้สึกว่า มีใครรับฟังเรา และพยายามจะเข้าใจเรา เท่านั้นมันก็เป็นกำลังใจอย่างมากแล้ว สำหรับเราที่จะผ่านปัญหาต่าง ๆ ด้วยตัวเราเองต่อไป อันที่จริงแล้ว ผมรู้ในข้อสำคัญนี้มานานแล้ว เหมือนที่ใคร ๆ ต่างก็รู้ – เพื่อน หากแต่บางชั่วยามที่เผลอไผล ใจมันก็หวังจะเปลี่ยนเพื่อนที่ใกล้ชิดให้กลายเป็นอื่นไปเสีย ซึ่งก็ได้พบแล้วว่า มันไม่ใช่เรื่องที่เข้าท่าเท่าใดนัก วันนี้ที่ร้านขันอาษา ใกล้ประตูช้างเผือก เมี๊ยะ รุ่นน้องที่มหาลัย มาเที่ยวด้วยกันเป็นเพื่อน เธอมาจากลำปาง วันรุ่งขึ้นจะมาทำฟันพอดี วชิราบรรเลงแผ่น ผู้คนมากมายยิ้นแย้มโอภาปราศัยเป็นมิตร เราเอาความสุขมาแบ่งปันกันที่นี่ ก่อนหน้านี้ หลังจากนี้ ใครบางคนอาจมีทุกข์ปัญหา วาระที่ต้องขบคิดกังวล แต่ในช่วงสามสี่ชั่วโมงที่เราใช้จ่ายด้วยกัน แบบหมู่คณะ ดูเหมือนมันจะฟื้นฟูพลังงานบางอย่างในตัวเราคืนมา เสียงดนตรีที่พอใจ และบรรยากาศความสนุก ผมเต้นและกระโดด…

  • bact’ is a friend in/of Chiang Mai

    เชียงใหม่ฝนตก หนึ่ง 21:19 (คืนวันเสาร์) ขณะที่พิมพ์โพสต์ชิ้นนี้ ผมนั่งอยู่หน้าร้าน “ขันอาษา” ร้านเต็ม ไม่มีที่นั่ง ไม่รู้จะยืนตรงไหน กลัวบังเขา ดูเกะกะ เลยหาที่นั่งนอกร้าน บ้านข้าง ๆ เขาปิดแล้ว และเปิดโน๊ตบุ๊ค – บ้า don’t leave me high, don’t leave me dry วันนี้ วชิรา มาเปิดเพลงที่ร้านนี้ กิจกรรมหนึ่งเดือนหนึ่งครั้ง “ทะลุหูขวา” Fall on Deaf Ears ผู้คนคึกคัก นัดรุ่นน้องไว้ คนหนึ่งท่าจะไม่มาแล้ว อีกคนหนึ่งกำลังจะมา มาคราวนี้ เป็นเชียงใหม่อีกแบบ ที่ผมควรจะรู้จักไว้ ขี่มอไซค์รอบเมือง ดูนั่นดูนี่ เข้าตรอกซอกซอย มีความสุขกับตัวเอง พบสถานที่ใหม่ ผู้คนใหม่ อะไร ๆ ก็ใหม่ไปหมด — เชียง-ใหม่ มาก…

  • survey survey

    ช่วยกันตอบคำถามชิล ๆ หน่อย? 😛 เวลาไปเชียงใหม่ ชอบไป “นั่งเฉย ๆ” แถวไหน? “นั่งทำงาน” แถวไหน? “นั่งอ่านหนังสือ” แถวไหน? “นั่งเล่น” แถวไหน? “นั่งคุยกับเพื่อน” แถวไหน? (หรือจะตอบเป็นร้าน/ย่านในกรุงเทพหรือที่อื่นก็ได้ครับ) เวลาตัดสินใจเข้าไปนั่งร้านไหนซักร้าน อะไรสำคัญ? จะไม่กลับไปร้านนั้นอีก ถ้า…? กลับไปร้านไหนบ่อย ๆ เพราะ…? ขอบคุณครับ 🙂

  • walking to Chiang Mai streets

    (โพสต์ที่ 2,000 มอบให้กับเรื่องราวที่เชียงใหม่) nokhook69: Chiang Mai Walking Street ถนนคนเดินเชียงใหม่ ธุรกิจแอบแฝง และสินค้าจากโรงงานอุตสาหกรรม แม้จะไม่ได้ต่อต้านสินค้าโรงงาน แต่ก็คิดเหมือนกันว่า มันน่าจะมีที่ทางให้กับสินค้าทำมือจริง ๆ บ้าง ยิ่งคิดว่า เอางบรัฐ ถนนหลวง มาจัดงานแล้ว ยิ่งน่าจะสนับสนุนคนเล็ก ๆ เสียหน่อยสิ … จากบล็อกเดียวกัน มีข่าวมาฝาก จริง ๆ เห็นจากบล็อก filmsick นานแล้ว แต่ลืมบอกต่อ โปรเจค: โฮะ! ดีไซน์ เหล่านักออกแบบจากล้านนา ไปดูรายละเอียดที่บล็อกนกฮูกละกัน … เช้าวันนี้มีคนถามว่า ทำไมถึงอยากไปอยู่เชียงใหม่ ? นอกจากเพราะขนาดมันกำลังพอดีแล้ว ก็คงเพราะมีคนที่เราสนใจอยู่เยอะล่ะมั้ง กลุ่มข้างบนนั้นก็กลุ่มหนึ่ง กลุ่มที่มช. ที่ม.เที่ยงคืนนั้นก็น่าสน และคนอื่น ๆ อีก จริง ๆ ที่ไหน ๆ ก็มีคนน่าสนใจอยู่เต็มไปหมดแหละ แต่ถ้าถามถึงคนที่เราสนใจที่สุด…

  • you are what you love

    ในหลาย ๆ ครั้ง ผมมักจะทำอะไรไม่เข้าท่าเข้าทางอยู่เสมอ พูดไม่ดีบ้างล่ะ ถามคำถามที่ไม่ควรถามบ้างล่ะ แสดงออกไม่ถูกกาละเทศะบ้างล่ะ โดยเฉพาะกับคนใกล้ตัว – คนที่ผมห่วงความรู้สึก เหมือนกับบางที ยิ่งห่วงความรู้สึกเขามาก ก็ยิ่งอยากรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ และนั่นกลับยิ่งทำให้อะไร ๆ มันแย่ลง ห่วงให้น้อยกว่านี้ ห่างให้มากกว่านี้ – เขามีโลกส่วนตัวของเขา ที่ถ้าเราไม่เข้าใจ ก็ไม่ควรจะเข้าไปให้เขาไม่สบายใจ ห่าง แต่อย่าหายไปเลย … หัวใจผมบีบตัวแปลก ๆ เรียกร้องความสนใจ เหมือนจะเตือนว่ามันยังคงอยู่ตรงนั้น ที่ ๆ มันเคยอยู่มาตลอด ไม่เคยไปไหน ใช่ หัวใจของผม ยังไงมันก็ยังเป็นของผม — ผมมีความสุขดี Charlie: How come you looked so happy? Donald: I loved Sarah, Charles. It was mine, that love.…

  • cnx-hkg

    ขอให้ฮ่องกงอากาศดี ๆ ก็แล้วกันนะ 🙂

  • Chiang Mai International Art & Culture Festival 2007

    เทศกาลศิลปวัฒนธรรมนานาชาติ เชียงใหม่ 2550 1-9 เมษายน 16:00-22:00 น. ณ ลานอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ และจุดอื่น ๆ รอบเมือง www.chiangmaiart2007.com กำหนดการ ณ ลานอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ อาทิตย์ 1 เมษา ฟ้อนเทียน ตามแบบคุ้มเจ้าหลวงเชียงใหม่ ดนตรี วงดุริยางค์ทหารเรือ + รัดเกล้า อามระดิษ จันทร์ 2 การแสดงโดย วิทยาลัยนาฎศิลป์ เชียงใหม่ อังคาร 3 การแสดงโดย วิทยาลัยนาฎศิลป์ สุพรรณบุรี พุธ 4 การแสดงโดย วิทยาลัยนาฎศิลป์ ร้อยเอ็ด พฤหัสบดี 5 การแสดงโดย วิทยาลัยนาฎศิลป์ พัทลุง ศุกร์ 6 การแสดง ญี่ปุ่น การแสดง หลวงพระบาง การแสดง เวียดนาม จีน…

  • Stories from somebody else’s sidewalk

    กลับมากรุงเทพใหม่ ๆ เดินเยอะมาก, มาพักหลัง ๆ นี้ เริ่มน้อยลง ควรจะกลับมาเดินใหม่ได้อีกแล้ว คิดถึง เดินไปเรื่อย บล็อกเรื่องเล่าจากริมทาง เดิน กิน คุย คิด เขียน ไป(อ่าน)เป็นเพื่อนร่วมทางกันได้ 🙂 …อยากจะร่วมเดินที่ฝั่งตะวันตก technorati tags: walk