วิธีนึงที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่ดี กับผู้คนที่เราพึงใจ และอยากคบหากันไปนานๆ ก็คือ การรักษาระยะห่าง
ทำตัวสนิทกันมากๆ บางทีมันก็สนุก ดูจริงใจ แต่บางทีเยอะๆ มันก็อึดอัด ทุกคนต้องการความเป็นส่วนตัว และมีโลกอีกหลายใบที่เค้าต้องไปอยู่ ทั้งโลกส่วนตัวของเค้าเอง โลกของที่บ้าน โลกของเพื่อนที่โรงเรียน โลกของเพื่อนที่ทำงาน เราตามเค้าไปทุกโลกไม่ได้ ไม่ต้องทำ และไม่มีใครต้องการ
แต่ละโลกมีแรงดึงดูดไม่เท่ากัน ระยะห่างที่พอดีระหว่างวัตถุก็ไม่เท่าตาม แต่ละโลกประกอบด้วยธาตุไม่เหมือนกัน คุณสมบัติของวัตถุก็แตกต่าง
การคบเพื่อนในที่ทำงาน ระยะห่างจึงไม่เหมือนกับคบเพื่อนที่ไล่เตะกันมาแต่เด็ก รวมทั้งเรื่องที่จะคุยแล้วจะเกิดปฏิกริยากันได้ ก็เป็นหัวข้อที่ไม่เหมือนกัน
เรื่องบางอย่างพูดได้กับคนไม่กี่คน และไม่ใช่ทุกเรื่องที่เพื่อนเล่าให้เราฟัง ต้องการคำตอบ .. เค้าแค่ต้องการปลดปล่อยพลังงานออกจากระบบ ไม่ให้ภายในตัวเค้าต้องวุ่นวายมากเท่านั้น — เราไม่ต้องป้อนพลังงานกลับ
อยู่ในจักรวาลออนไลน์ ใหญ่เหลือเกิน รวมโลกของใครต่อใครเอาไว้เต็มไปหมด แถมกองทัพอุกกาบาตที่ผ่านมาเป็นพักๆ อีก (มาจากไหนไม่รู้ แต่เวลาเถียงกันยาวๆ อย่างใน pantip.com นี่ชอบเห็นมีชื่อแปลกๆ โผล่มาแจมเรื่อย) ถ้าไม่รักษาระยะห่างเอาไว้หน่อย ก็ตูมกันได้ง่ายๆ
เรื่องเทคนิค และเรื่องที่คนอื่นอ่านไม่รู้เรื่อง ไกลตัว ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ผมบล็อกเยอะสุด 😛
โอ้ น้ำ มาหลงคารมอะไรกับปลารูปหล่อ…
One response to “แรงดึงดูด”
การรักษาระยะห่าง หรอ :)…ฟ้า มาทำสัญญาอะไรกับนกตัวดี