เทอมที่แล้ว เรียนวิชามานุษยวิทยาภาษากับยุกติ หนังสือเล่มแรกที่ทุกคนต้องอ่านและวิจารณ์ ก็คือ ความเป็นมาของคำสยาม ไทย, ลาว และขอม และลักษณะทางสังคมของชื่อชนชาติ
โดย จิตร ภูมิศักดิ์ (กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ศยาม, 2544 [2519]).
Tag: Chit Phumisak
หนีตามกาลิเลโอ / ผู้มาก่อนกาล / ที่เมืองไทยไม่ต้องการ
หาก คนยังคงยืนเด่นโดยท้าทาย
ในสังคม คนดีเมืองไทยไม่ต้องการ
ไม่ไหว
ทางหนึ่งคือ หนีตามกาลิเลโอ
ไปเป็น ยิปซี
ร่อนเร่ เฮ็ดในสิ่งที่เซื่อ
พิสูจน์ความเชื่อของตัว … แต่ทุกอย่างไหม ที่ทำแบบนั้นได้ มีอะไรบ้างไหม ที่จำเป็นต้องสู้ที่นี่ สู้จากข้างใน
every single seed
| เปิบข้าวทุกคราวคำ | จงสูจำเป็นอาจินต์ |
| เหงื่อกูที่สูกิน | จึงก่อเกิดมาเป็นคน |
| ข้าวนี้นะมีรส | ให้ชนชิมทุกชั้นชน |
| เบื้องหลังสิทุกข์ทน | และขมขื่นจนเขียวคาว |
| จากแรงมาเป็นรวง | ระยะทางนั้นเหยียดยาว |
| จากรวงเป็นเม็ดพราว | ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ |
| เหงื่อหยดสักกี่หยาด | ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น |
| ปูดโปนกี่เส้นเอ็น | จึงแปรรวงมาเป็นกิน |
| น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง | และน้ำแรงอันหลั่งริน |
| สายเลือดกูทั้งสิ้น | ที่สูซดกำซาบฟัน ๚ |
เปิบข้าวทุกคราวคำ – จิตร ภูมิศักดิ์
กินข้าวเหลือบ้างเหมือนกัน
เมื่อก่อนไหว้นะ ข้าวเนี่ย ถ้ากินเหลือ เดี๋ยวนี้ เออ ไม่ได้ทำแล้วแฮะ สงสัยไม่ค่อยได้กินข้าว ลืม(ตีน)