ไป “เดินเล่น” เชียงใหม่ เชียงราย มา จะให้เรียกว่า “เที่ยว” ก็ไม่ถนัดปาก เพราะทำตัวไม่ค่อยเที่ยวเท่าไหร่เลย ทั้ง ๆ ที่เพื่อน และแม่ของเพื่อนของเพื่อน (อยู่ที่เชียงราย) เขาอุตส่าห์อำนวยความสะดวกทุกอย่าง ขับรถพาไปโน่นมานี่ เป็นห่วงเราทุกอย่าง กลัวจะไม่สะดวก ไม่สนุก (ขอบคุณมาก ๆ) คือยังไม่ได้เตรียมใจไปเที่ยวน่ะ ใจมันอยู่กับอย่างอื่นซะมากกว่า กับเรื่องงานก็ด้วยนิดนึง กับเรื่องคนก็ใช่ คือแค่อยากขึ้นไปน่ะ ไม่ต้องไปไหนก็ได้ ไปคราวนี้อารมณ์เหมือนไปพบผู้คนมากกว่า เจอเพื่อนที่รู้จักกันที่เบอร์ลิน ไม่ได้เจอกันนาน ได้เจอพ่อแม่น้าพี่น้องของเพื่อน ไปเจอเจ้าหน้าที่ที่ CAMT มช. ที่เคยส่งใบสมัครงานไว้ ได้เจอ อ.Michel ที่เชียงใหม่ คุยกันอยู่ประมาณชั่วโมง ก็ดี พอขึ้นไปเชียงราย ก็ได้เจอเพื่อนของเพื่อน กับแม่ของเค้า แล้วก็ได้ขึ้นไปเจอ อ.Paola อ.บรรพจณ์ ที่ม.แม่ฟ้าหลวง เชียงราย (สองคนนี้ กับ อ.Michel เคยแต่คุยกันในเนต) แล้วก็มีโอกาสได้เจอรุ่นพี่ที่ SIIT ที่สอนอยู่ที่มฟล.ด้วย…