หนังสือ กาแฟ และอนาธิปไตย … ใน Red Emma’s Bookstore Coffeehouse โดย วิทยากร บุญเรือง
เมื่อปี ค.ศ. 2005 ที่ผ่านมา กลุ่มนักศึกษามหาวิทยาลัยจอห์นสฮอปกินส์แห่งสหรัฐอเมริกา ได้โหวตให้ร้านกาแฟแห่งหนึ่งเป็นร้านยอดเยี่ยมในใจของพวกเขา
แน่นอนว่าร้านแห่งนั้นต้องมีอะไรที่โดดเด่นกว่าร้านกาแฟทั่วไปร้านแห่งนั้นคือร้าน Red Emma’s Bookstore Coffeehouse ซึ่งมีความเป็นร้านหนังสือ ร้านกาแฟ และแหล่งหาความรู้ทางการเมือง ที่คุณก็มิอาจจะสามารถไปเสาะหาได้ในร้านสตาร์บัคส์ 😉
ที่สำคัญร้านแห่งนี้ยังจัดการบริหารแบบ worker ownership ซึ่งทุกคนที่ทำงานในร้านเป็นเจ้าของร้าน และมีส่วนร่วมกันอย่างเท่าเทียม
ร้าน Red Emma’s Bookstore Coffeehouse เป็นสถานที่ที่เรียกว่า ‘infoshop’ ซึ่งเป็นวัฒนธรรมของเหล่านักอนาธิปไตย ที่ใช้เป็นจุดนัดพบแลกเปลี่ยน และพักผ่อน
จุดเด่นของ infoshop คือมีบริการกาแฟ อาหาร รวมถึงหนังสือแนวอนาธิปไตย (ซึ่งจะขาดไม่ได้เลย) และงานศิลปะอื่น ๆ สำหรับใช้เป็นห้องเรียนของเหล่านักเคลื่อนไหวแนวอนาธิปไตย — เพราะนอกจากที่จะมีการพบปะพูดคุยกันธรรมดาพร้อมด้วยหนังสือ งานศิลป์ กาแฟ และอาหารแล้ว ใน infoshop ส่วนใหญ่มักที่จะมีการอบรมเชิงปฏิบัติการ (work shop) หรือจัดนิทรรศการต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับการเมือง และวิธีการเคลื่อนไหวแบบอนาธิปไตยอยู่บ่อยครั้ง
ดังนั้นในร้าน Red Emma’s Bookstore Coffeehouse คุณจึงจะพบเห็นทุกอย่างดังที่กล่าวไป รวมถึงสินค้าที่มีราคาถูกอย่างไม่น่าเชื่อ (ว่าอยู่ในสหรัฐอเมริกา ใจกลางโลกทุนนิยม!)
น่าไปเยี่ยมนะ
วันนี้เพิ่งไป ร้านหนังสือเดินทาง มา ตรงผ่านฟ้า ชอบ
tags:
Red Emma |
infoshop |
bookstore |
coffeehouse |
anarchism
8 responses to “Red Emma’s – collective’s infoshop”
อยากไปวะ ร้านหนังสือเดินทางเนี่ย ถ่ายรูปมาด้วยเปล่า ส่งมาให้ดูหน่อย
เออ ลืมว่ะเฮ้ย กล้องเจ๊ง ภาพออกมาเป็นเส้น ๆถ่ายแล้วภาพมันออกมาสว่างกว่าปกติเออ แล้วก็ ที่กล้องเมื่อก่อนมันถ่ายกลางคืนแล้วมืด ๆ น่ะเพราะว่าดันไปตั้ง slow shutter limite ไว้เป็น 1/8 sec ว่ะ ถ้าตั้ง 1/2 หรือ off เนี่ย ถ้ากลางคืนดีเลย
-_-" ไรเนี่ย มันยังไม่ถึงปีก็ censor เสียแล้วเหรอแก จะต้องฝากกลับมาซ่อมที่ saturn ไม๊วะแก 😛
ให้น้องดูให้มันบอกอาการนี้น่าจะเป็นที่วงจร ไม่น่าจะเป็นที่ ccdเฮ้ยฝากดูที่กล่องกล้องหน่อยดิ ว่าใบรับประกันอยู่นั่นป่าว
อ้อโพสต์นี้เรื่อง Red Emma's – collective's infoshop นะครับ 🙂
แหะ แหะ โทษทีๆ
pon: ไม่ได้ว่าแกเว้ยแค่บอกคนอื่นเค้า ว่าถ้าจะคุยเรื่องนั้น ก็ยังได้อยู่นะ 😛
นึกถึงร้านกาแฟในฝรั่งเศส ในเรื่อง les miserable มาก