ดูจากที่เพื่อนเฟซหลายคนแชร์ๆ มีคนจำนวนหนึ่ง
อยากได้รถไฟดีๆ + ไม่สนับสนุนให้กู้เงิน + อยากให้มักกะสันเป็นสวนสาธารณะ .. พร้อมๆ กัน
จะเอาเงินจากไหนครับ?
ผมว่าข้อเสนอให้การรถไฟ “ยก” พื้นที่มักกะสันทั้งหมดเป็น “พื้นที่สีเขียว” “ปอดของเมือง” “สวนสาธารณะ+พิพิธภัณฑ์” ฯลฯ มันเห็นแก่ตัวนะ
คือคนกรุงเทพแน่นอนว่าจะได้ต้นไม้ ได้อากาศที่ดีขึ้น ได้พื้นที่สาธารณะ พื้นที่ศิลปวัฒนธรรม … แล้วคนที่เหลือของประเทศได้อะไร? ถ้าคิดถึงว่านี่มันเป็นโอกาสที่การรถไฟจะใช้พลิกฟื้นตัวเองได้ เพื่อให้บริการคนทั้งประเทศ
ของที่การรถไฟพอจะใช้ฟื้นตัวเองได้ ก็มีที่ดินนี่แหละครับ ที่จะพัฒนาหาเงินหาทองมาใช้ได้
(ใครที่คิดว่า BTS โดยคีรี กาญจนพาสน์ อยู่ในธุรกิจขนส่งมวลชนนี่คิดผิดนะครับ BTS นี่วางตัวเองอยู่ในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ชัดๆ และกำลังเข้าไปอยู่ในตลาดมาร์เก็ตติ้ง ขายข้อมูลพฤติกรรมคนใช้บัตรหนูด่วน)
ข้อเรียกร้องที่สมเหตุสมผลที่สำหรับพื้นที่มักกะสันคือ ให้หน่วยอื่นๆ ในเมืองเข้าไปร่วมเสนอกำหนดนโยบายการใช้พื้นที่ ว่าจะวางอะไรเท่าไหร่
มีพื้นที่ช็อปปิ้งเท่านี้ สำนักงานเท่านี้ สำหรับระบบขนส่งมวลชนเท่านี้ ต้องคิดเรื่อง universal design นะ จะมีพื้นที่สีเขียวเท่าไหร่ บำบัดของเสียยังไง มีพื้นทีสาธารณะเท่าไหร่ สันทนาการ บันเทิง ศิลปวัฒนธรรม ก็กำหนดเป็นสัดส่วน ทำเป็นผังมา แล้วจะทำยังไงให้ไม่กระทบพื้นที่รอบๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสิ่งแวดล้อม การจราจร การแย่งใช้สาธารณูปโภค
แต่จะเอาทั้งหมดเป็นสวนสาธารณะและพิพิธภัณฑ์นี่ก็เกินไปครับ (พูดต่อให้สุดไปอีก พิพิธภัณฑ์นี่ต้องมีงบผูกพันดูแลอีก ถ้าจะให้เป็นพิพิธภัณฑ์หรือห้องแสดงงานของเอกชนก็โอเค แต่จะเอาเงินรัฐบาลกลางอีก พี่ครับ พี่ให้จังหวัดอื่นบ้างเหอะ)
คือถ้าใครจะ critical กับที่ดินการรถไฟมากๆ ว่าเป็น “ของหลวง” ต้องทำอย่างงั้นอย่างงี้ ก็อยากจะให้ทำแบบเดียวกับที่ดินสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ ที่ดินจุฬา ที่ดินวัด ที่ดินทหาร อะไรพวกนี้ด้วยน่ะครับ เอากองพลทหารม้า ม.2 ออกไปนี่ ย่านสนามเป้ามีปอดเบ้อเร่อเลยครับ
ถ้าจะติดป้ายแคมเปญของไทยใน change.org ตอนนี้ ด้วยคำหนึ่งคำ: “first world problem”