ว่าด้วย “ถุงยังชีพ” #thaiflood 2011


ไอ้เรื่องถุงยังชีพหรือของบริจาคนี่สารภาพว่าเบื่อนะ ด่ากันไปต่าง ๆ นานา

ยังยืนยันว่า การแยกบรรจุใหม่ยังไงก็จำเป็น ไม่ใช่สักแต่ว่าขน ๆ ไปโยน ๆ ให้ผู้ประสบภัย
โดยไม่รู้ว่าของข้างในมันใช้ได้ใช้ไม่ได้ หรือกำลังจะเน่าเหม็นหมดอายุหรือไม่

และถ้าคิดถึงเรื่องการขนส่ง การใส่ลงไปเฉพาะของที่จำเป็นและใช้ได้ ก็จะช่วยให้ขนของไปช่วยคนได้เยอะขึ้นด้วย

ความผิดพลาดหรือจะเรียกว่าห่วยในการจัดการอะไรก็ตาม มันเกิดขึ้นได้แน่นอน แต่คิดนิดนึงได้ไหม ก่อนจะผสมโรง

นึกถึงบริจาคเลือดน่ะ เราให้เลือดเราไปรวม ๆ กัน ทั้งเกล็ดเลือด เม็ดเลือด ศูนย์รับบริจาคเขาก็เอาไปคัดก่อน ใช้ได้ไหม มีเชื้ออะไรไหม กรุ๊ปอะไร บางทีเม็ดเลือดใช้ไม่ได้ ก็เก็บไว้เฉพาะเกล็ดเลือด ฯลฯ แล้วถึงเวลาจัดเก็บเขาก็เก็บแยกส่วนกัน เพราะส่วนประกอบแต่ละส่วนของเลือด มันมีวันหมดอายุไม่เท่ากัน

เราบริจาคสิ่งของช่วยเหลือ ก็ให้คิดว่าเหมือนบริจาคเลือด อย่าไปยึดติด ว่าจะต้องอยู่ในถุงในสภาพที่ฉันบริจาคไป จะแยกส่วนไม่ได้ จะนั่นจะนี่ ขอให้ของแต่ละส่วนมันไปถึงคนที่ต้องการใช้จริง ๆ ก็พอไหม จะแยกร่างยังไงก็แล้วแต่เถิด — และประเด็นการตรวจสอบการทำงานของศปภ.มันควรจะอยู่ตรงนี้ ว่าของอะไรไปถึงมือใครอย่างเหมาะสมหรือไม่ ไม่ใช่ว่ายังแปะชื่อฉันอยู่ไหม หรือมีอะไรในถุงบ้าง เพราะของที่จำเป็นสำหรับพื้นที่หนึ่ง อาจจะไม่จำเป็นสำหรับอีกพื้นที่ก็ได้

อย่างที่เคยคุยไปในสเตตัสก่อนหน้านี้แล้ว ว่าข้อมูลที่จุด ๆ เดียวมันไม่ได้ช่วยให้เราเข้าใจอะไรมากนัก มันใช้ตั้งคำถามได้ แต่มันไม่ใช่คำตอบโดยตัวมันเอง จะหาคำตอบก็ให้ดูมันทั้งกระบวนการ

เราตรวจสอบศปภ.เพื่อผู้ประสบภัย ไม่ใช่ตรวจสอบเพื่อสนองความกระสันในร่างกายของเรา

(จากสเตตัสเฟซบุ๊ก 7 พ.ย. 2554)


Leave a ReplyCancel reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Exit mobile version