-
A city we share.
กาแฟดำ : 2550…สิ้นสุดของความ”ไร้เดียงสา”ของคนกรุง พูดอีกอย่างก็คือ พร้อมกับการมาถึงของปีกุน 2550 คนไทยทุกคนจะต้องปรับเปลี่ยนทัศนคติต่อชีวิตใหม่ และต้องพร้อมที่จะดำรงชีวิตเหมือนคนในหลายๆ เมืองใหญ่ ที่ต้องมีความเป็นนักสังเกต, มีความตื่นตัว และไวต่อข่าวสาร…ตื่นตัวแต่ไม่ตื่นตระหนกจะกลายเป็นหลักปฏิบัติของชีวิต ประจำวันของคนกรุง ทุกคนต้องยอมรับผิดกันคนละส่วน เพราะเราได้ปล่อยให้สังคมไทยก้าวเข้าสู่ยุคแห่งความแตกแยกที่ต่างฝ่ายต่าง ใช้ความรุนแรงและการข่มขู่คุกคาม เพื่อเพิ่มอำนาจต่อรองแทนการปรองดองและสมานฉันท์, แทนการมองประโยชน์ภาพรวมเป็นหลัก และปรับผลประโยชน์เฉพาะกลุ่มให้สอดคล้องกับผลประโยชน์ของส่วนรวม ปากพูดว่า “สมานฉันท์” แต่พฤติกรรมยังสะท้อนความเคียดแค้นชิงชัง ปากพร่ำคำว่า “น้ำใจนักกีฬา” แต่ใจยังร่ำหาแต่ “ชัยชนะบนเงื่อนไขของข้าฯ” น่าเศร้า, น่าสลด, น่ารันทด, และน่าเสียใจ แต่ก็เป็นเส้นทางที่คนไทยหลายๆ กลุ่ม ได้ตัดสินใจกำหนดเส้นทางนี้ให้คนในสังคม คนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องและพัวพันกับผลประโยชน์เช่นนั้นโดยตรงอย่างพวกเรา ก็ได้แต่ถามเสียงดังขึ้นทุกวันว่า “ทำไม, ทำไม และทำไม?” ใช่! ทำไม ทำไม และ ทำไม !? ทำไมวันนี้ผมต้องเดินจากตึกศรีจุลทรัพย์กลับบ้าน ? ก็เพราะตำรวจเค้าต้องปิดถนน เพราะว่าคนโบ๊เบ๊เค้าทะเลาะกัน ไงล่ะ แท็กซี่เค้าตรงไปต่อไม่ได้ รถติดรอบด้าน เลยทิ้งผมกับแม่ไว้ตรงนั้นล่ะ จะเอาไงล่ะ ก็ต้องเดินกลับสิ นั่นแหละ…
-
essentially
ผมตอบที่บล็อกพี่เค้าไม่ได้ เอาตรงนี้เลยละกัน จาก pressjargon.org : ม๊อบมา… รถติด… ??? “… เห็นมีแต่คนบ่นว่ารถติดเพราะถนนถูกปิด ก็นึกว่าม๊อบก่อเรื่องอีกแล้ว ขอโทษที… เผลอเข้าใจไปว่า ม๊อบเป็นสาเหตุเพียงอย่างเดียวของการทำให้รถติด อิอิ” อืมม… ความสามารถในการเอาใจเขามาใส่ใจเรา เข้าใจกันและกันนั้น อาจจะขึ้นอยู่กับว่า เรามีส่วนได้ส่วนเสีย หรือ มีความรู้สึกร่วมกับสถานการณ์ตรงนั้นได้มากแค่ไหน ภาคหนึ่ง ฝูงชนแสดงความจงรักภักดี เพราะเห็นว่ากษัตริย์คนนี้ดี ปกครองด้วยความเป็นธรรม ภาคหนึ่ง ฝูงชนขับไล่ เพราะเห็นว่านายกคนนี้ไม่เหมาะ มีความไม่ชอบธรรม เนื้อหานั้น แม้จะไม่เหมาะสมที่จะนำมาเปรียบ แต่ยกเอาเรื่องฐานะออกไปแล้ว เนื้อหาก็คือ ความเป็นธรรม การยกย่องความเป็นธรรม การต่อต้านความไม่เป็นธรรม เป็นการแสดงพลังเพื่อสื่อสารเรื่องเดียวกันนั่นเอง (ไม่ใช่แค่เรื่องเดียวที่จะสื่อสาร แต่หนึ่งในเรื่องนั้น ทั้งสองภาค มีสิ่งที่เหมือนกันอยู่) และการแสดงพลังด้วยการรวมตัวกันจำนวนมากเช่นนี้ ผลข้างเคียงในเรื่องของการจราจรก็ย่อมหนีไม่พ้นที่จะเหมือนกัน แต่แต่ละคน ก็ มอง จัดการ และ อดทน กับมันได้ไม่เหมือนกัน หรือเป็นเพราะว่า สิ่งที่บางคนมอง ไม่ได้มองถึง “ธรรม”…
-
Traffic Jam is not affordable, it’s CHEAP !
สืบเนื่องจาก โลกนี้ไม่มีอะไรฟรี (อ้างถึงข้อเขียนเกี่ยวกับ อารยะขัดขืน ของ คนชายขอบ “อารยะขัดขืน: ทางออกสุดท้ายของประชาชน?” รถติดเป็นเรื่องถูก-ถูก เวลามีงานศพคนใหญ่คนโต ตรงวัดเทพศิรินทร์ใกล้ ๆ บ้านผมนี่ รถอย่างติด เพราะเค้าปิดถนนไปเส้นนึงเลย เอาไว้จอดรถ เพราะจอดในวัดมันไม่พอ ถ้านั่งรถเมล์กลับจากที่ทำงาน หรือไปสยามมา (ปอ. 8, 15, 47, 48, 204) บางทีลงเดินยังเร็วกว่า ถัดมาหน่อยนึง หน้าโรงพยาบาลกลาง คืนศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ จะมีพ่อค้าแม่ค้ามากมายมาวางแผงแบกะดินขายของจิปาถะ เครื่องครัว/เตาแก๊สใหญ่ ๆ แบบที่ใช้ตามร้านอาหาร/โรงแรม วีซีดี วัสดุก่อสร้าง หนังสือเก่า เสื้อผ้า สารพัด รองเท้าข้างเดียวก็ขาย (หลาย ๆ อย่างก็เป็นของขโมยมา รถที่บ้านเคยถูกขโมยกระจกข้าง แจ้งความตำรวจ เค้าบอกให้ไปตามหาเอาที่ตลาดนี่แหละ อยู่หลังบ้าน เออ เจอเว้ย เลยซื้อคืนมา ไม่รู้จะทำไง) คนเยอะแยะเต็มไปหมด ทั้งคนขาย คนซื้อ คนล้นลงมาถึงถนน เพราะทางเท้ามันเต็ม…