Tag: plagiarism

  • ร้อยภาพ-พันคำ

    “ในเวียดนาม มีช่างภาพเพียงไม่กี่คนที่มีการรวบรวมผลงานออกตีพิมพ์ในชื่อของตน แม้ผมจะใช้ความพยายามอย่างยิ่ง แต่ก็ไม่เคยพบเห็นวางขายในร้านหนังสือท้องถิ่นเลย ซึ่งเหตุผลสำคัญที่ผมพอจะนึกออกก็คงมาจากการที่รัฐบาลเวียดนามยังคงเข้มงวดกับภาพลักษณ์ของสงครามที่ต้องการให้ปรากฏต่อหน้าสาธารณชน ซึ่งว่ากันอันที่จริงแล้ว พวกเราชาวอเมริกันก็ตกอยู่ในสภาพเดียวกัน …” (จากย่อหน้ารองสุดท้ายของบทความ ภาพถ่ายที่ล้างด้วยน้ำจากลำธาร, คอลัมน์ ร้อยภาพ-พันคำ, หน้า 52, เนชั่นสุดสัปดาห์ ปีที่ 17 ฉบับที่ 872 วันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2552) ผมอ่านบทความดังกล่าวมาเรื่อย ๆ ก็สนุกดี มางงเอาตอนท้ายนี่แหละ คือคิดไปได้สองอย่าง อย่างแรกคือ คุณบัญชร ชวาลศิลป์ ผู้เขียน เป็นชาวอเมริกัน (ซึ่งเป็นไปได้) หรือไม่บทความนี้ก็เป็นบทความแปล (แต่ในหน้าคอลัมน์ทั้งหน้า ก็ไม่มีส่วนไหนที่ระบุไว้ว่าเป็นบทความแปลเลย) แล้วก็ทำนึกถึงเรื่องที่ได้ผ่านตาเมื่อสัปดาห์ที่แล้วจากทวิตเตอร์ เรื่องหนังสือถ่ายภาพ (ถ่ายภาพให้ได้อย่างมือโปร) โดยคุณอนันต์ จิรมหาสุวรรณ (เลขาธิการ สมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์ ประจำปี 2550-2552) ที่ดูเหมือนจะแปลมาจากภาษาอังกฤษทั้งเล่ม (Learning to See Creatively: Design, Color & Composition…

  • Plagiarism on Thai (major) newspaper

    คอลัมนิสต์ “อมร อมรรัตนานนท์” เขียนบทความชื่อ “ฤาจะให้หยุดลมหายใจชั่วคราว หากสังคมไทย ยังเป็นเช่นนี้?” ในคอลัมน์ ฅ.เลือกข้าง ตีพิมพ์ลงหนังสือพิมพ์ผู้จัดการรายวัน ฉบับวันที่ 4 พฤษภาคม 2550 หน้าที่ 13 โดยลอกข้อความบางส่วนไปจากบทความที่ “คิ้วหนา” เขียนลงในบล็อก “มาบตาพุด…ยิ่งกว่าสำลักมลพิษ (ตอน ๑)” และใช้รูปภาพโดยไม่ได้อ้างอิงที่มาของภาพ ดูในรูปที่สแกนมาแล้ว หากจะอ้างว่าได้ข้อมูลมาจากที่เดียวกัน อาจจะเขียนเหมือนกันได้ ก็คงพอไหว (เข้าข้างสุด ๆ แล้วนะ) – แต่ตรงที่ขีดเส้นใต้สีแดงนั้น ซึ่งเป็นลักษณะสำนวนคำพูด ดูจะบังเอิญเกินพอดี – -“ อ่านต่อ: เจ้าข้าเอ๊ย…ระวังคนหน้าด้านขโมยบล็อก สื่อเก่า ขโมย สื่อใหม่ 😛 ไม่รู้ว่าทางคอลัมนิสต์รายนี้ นสพ.ผู้จัดการ และผู้เกี่ยวข้องอื่น ๆ จะทำยังไงต่อ หรือจะทำเฉย ๆ ไม่สนใจ ปล่อยให้เรื่องเงียบไปเอง เหมือนสารพัดเรื่องราวในประเทศแห่งนี้… มาช่วยกันประจานให้ทั่ว blogosphere ดีไหม?…

Exit mobile version