ดูเหมือนว่าคงจะได้งานแล้ว รอก็แค่ไปทำวีซ่า ภาวนาให้ผ่าน แล้วก็อย่าให้เครื่องบินตก ข้าพเจ้าก็คงจะได้มีงานมีการทำกะชาวบ้านเขาซักที (หลังจากลอยไปลอยมาเป็นผีเฝ้าลอนดอนมาได้เกือบหนึ่งเดือน ของเซ่นไหว้อะไรก็ไม่ค่อยมี) ถึงจะเป็นแค่ half-time แต่ก็ดีกว่าไม่มีอะไรทำ แล้วจริงๆ ก็เป็นงานที่อยากทำด้วย คือโคตรจะตรงสายเลย dissertation ของเราเองก็ใช้บางส่วนจากกลุ่มเค้าด้วย ได้ไปทำงานกะเค้าก็น่าจะดีล่ะ อีกอย่างอยากไปทำงาน/เรียน ในประเทศที่ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษซะหน่อย เพราะอยากพูดได้อีกซักภาษา (นอกจากเยอรมันนี่แล้ว ก็อยากได้ญี่ปุ่นกะจีนอีกหน่อย เอาไว้ไปเรียนต่อญี่ปุ่น/หาแฟนหมวยๆ ละกัน) จริงๆ ความรู้สึกมันปนๆ กัน แปลกๆ ไม่ค่อยเหมือนจะไปทำงาน เพราะมันเป็นงานในมหาลัย ก็เลยคล้ายๆ จะไปเรียนเลย แต่มันคงไม่ใช่หรอก เพราะเค้าคงมีงานรอจะให้เราทำอยู่แล้ว (ไม่ใช่ต้องไปคิดเอง) ซึ่งก็เป็นเรื่องดี และต้องการ เพราะตอนนี้หัวคิดอะไรไม่ออกแล้ว ตันๆ ถ้าให้ไปเรียนต่อเลยตอนนี้ ก็คงจะโง่ๆ ..ทำงานก่อนดีกว่า (แต่ก็ไม่วายอุตส่าห์หางานให้คล้ายๆ ที่เรียนนะ ..ตัดไม่ขาด) ฟังแล้วมันครึ่งๆ กลางๆ เนอะ .. แหม half-time จริงๆ เท่าโทรไปคุยกะเพื่อนพี่สาว กะถามเพื่อนๆ ที่อยู่นั่น บอกว่าที่ๆ…

เมื่อวานเค้าโทรมาสัมภาษณ์ คุยๆ กัน ก็ประมาณว่าเค้าจะรับแล้วแหละ แต่เค้าขอเคลียร์เรื่องเงินกับคนให้ทุนเค้าก่อน มีเรื่องขลุกขลักนิดหน่อย น่าจะภายในเดือนนี้ คงจะให้ official offer มาได้ เราก็ อือๆ รอได้ รอได้ แต่ในใจตอนนี้มันก็อยู่ไม่สุขแล้ว คือช่วงนี้ก็อยู่เฉยๆ เรียนก็จบแล้ว งานก็ไม่มีทำ เงินก็ร่อยหรอ อนาคตก็ยังไม่แน่นอน อยากกลับเมืองไทย แต่ยังไม่กลับหรอก ต้องหางานให้ได้ก่อน จริงๆ อยากกลับไปทำเมืองไทยจะแย่ อยากกลับไปอยู่แถวรังสิต หรือที่ไหนก็ได้ อยากกลับไปหาเพื่อนๆ แล้ว แต่มันก็มีเรื่องอย่างอื่นที่สำคัญกว่า จะเอาตามใจตัวเองทุกอย่างก็คงไม่ได้ 20,000 ปอนด์ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดในปีที่ผ่านมา, เมื่อไหร่จะหามาคืนได้นะ เดินเข้า Ladbrokes ไปแทงบอลซักคู่ดีมะ? หรือจะซื้อ Lotto?