จาก “นักข่าว” ในฐานะชนเผ่าหนึ่ง (3) วงหารือยาวนานพอสมควร ท้ายสุดหยุ่นสรุปว่า เราเห็นตรงกันในที่จะตรวจสอบอย่างจริงจัง ขณะเดียวกันก็ต้องรักษาหลักแห่งวิชาชีพเอาไว้ ฉะนั้น ขอให้ประธานสภาการหนังสือพิมพ์ฯ และนายกสมาคมนักข่าววิทยุและโทรทัศน์ลาออกจากสมาชิกสภานิติฯ ให้เฉพาะนายกสมาคมนักข่าว แต่ก็ต้องลาออกจากตำแหน่งนายกฯ ด้วย มติสุดท้ายนี้ ชอบธรรมกับที่ตัวแทนสมาคมชี้แจงเริ่มแรกว่า คิดว่า คปค. เสนอให้เพียงหนึ่งเก้าอี้ แต่เสนอไปสามเพืิ่อเผิื่อเป็นตัวเลือก แต่เขากลับประกาศชื่อทุกคน ไม่ได้คิดอยากจะเป็นกันทั้งสามคนหรอก แต่พอสิ้นเสียงหยุ่น นายกสมาคมนักข่าววิทยุและโทรทัศน์สะดุ้งหน้าถอดสีอย่างเห็นได้ชัด รีบเสนอว่า ขอให้สามคนลาออกจากนายก/ประธานองค์กรให้หมด เพื่อรักษาระยะห่าง พวกเราจะได้ทำงานได้อย่างเต็มที่ แต่ป้าหยัด, บัญญัติ ทัศนียะเวช ประธานสภาการหนังสือพิมพ์ โพล่งว่า “ชั้นจะออก ชั้นไม่ได้อยากเป็นเลย ให้เธอสองคนเข้าไปทำงานเถอะ” วงเริ่มแตก นายกสมาคมนักข่าววิทยุและโทรทัศน์ให้เหตุผลคัดค้านป้าว่า ถ้าป้าหยัดถอนตัวแล้วเราสองคนจะตอบคำถามสังคมอย่างไร กลายเป็นว่าสังคมอีกสองคนจรรยาบรรณต่ำ ต้องการตำแหน่งจนยอมลาออกจากนายกสมาคม ส่วนนายกสมาคมนักข่าวนักหนังสือพ์ก็ค้่านขอเสนอจากหยุ่นว่า “หากทั้งสองท่านถอนตัวออกไป ผมก็เป็นหมานะสิ แล้วผมจะอยู่ได้อย่างไร ผมเป็นคนแรกที่เสนอให้ลาออกจากสมาคม แล้วไปเป็นที่ปรึกษาสมาคมก็ได้” อย่างไรก็ตาม ป้าหยัดยังยืนยัน จนคุณดำฤทธิ์ต้องเกลี่ยกล่อมอีกแรง เพราะเห็นว่าหากป้าหยัดถอนตัววงการสื่อมวลชนแตกแน่ มีคนรักป้าหยัดเยอะ ขณะที่ตัวแทนจาก สมาคมนักข่าวนักนักหนังสือพิมพ์ภูมิภาค ซึ่งมาด้วยแหกคิวว่า…