ได้วีซ่าแล้ว หลังจากที่เฝ้ารอมาเป็นเวลาเกือบสามเดือน .. ในที่สุด

เรื่องที่พัก ตะกี้เพิ่งโทรติดต่อกับพี่นักเรียนไทยที่เบอร์ลินคนนึง (เป็นนักเรียนทุนจากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม)
คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหา ก็คงจะไปแบ่งห้องอยู่กับเค้า (เพื่อนเค้าจะย้ายออก เราก็ย้ายเข้าไปแทน)
ราคาค่าเช่าโอเค เหมาะสมกับคนรายได้น้อยอย่างผมดี 😛
(หักภาษีแล้ว ไม่รู้จะเหลือเท่าไหร่)

ถ้าทุกอย่างโอเค ก็จะได้เดินทางกันซะทีล่ะ
ทำงานทำการกันซะที จะได้ใช้ความรู้ที่ร่ำเรียนกันมาซะหน่อย เคาะสนิม แก๊งๆ
หาตังค์ด้วย

ระหว่างทำงาน ถ้ามีโอกาส ก็คงจะเรียนเอกไปด้วย
งานที่ทำเป็นงานครึ่งเวลา ประมาณ 3 วันต่อสัปดาห์
ถ้าจะเรียนจริงๆ ก็คงให้อาจารย์ในโครงการที่จ้าง มาเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาล่ะ
ง่ายดี หัวข้อที่ทำงานนี่แหละ
ทำงานในมหาลัยมันก็ดีเหมือนกัน มีโอกาสได้เรียนมากกว่า

ผมมาถึงตรงนี้ได้ ต้องขอขอบคุณผู้ให้การสนับสนุนทุกคนอย่างมาก
ลำพังตัวผมคนเดียว ไม่รู้จะทำอะไรได้กี่มากน้อย ถ้าไม่มีคนให้โอกาส
ทั้งอาจารย์ ทั้งที่ทำงาน เพื่อนๆ รุ่นพี่ รุ่นน้อง
รวมถึงทุกๆ คนที่มีโอกาสได้ร่วมงาน/สนทนา ในอินเทอร์เน็ตนี่ด้วย

โดยเฉพาะทางบ้าน ..
ยิ่งโตขึ้น ก็ยิ่งรู้ว่า จะเป็นพ่อเป็นแม่คนนี่ มันคงจะลำบากจริงๆ ล่ะ

ใช้คืนยังไงก็ไม่หมดนะนี่